Wat wil Cima Immink?

-door Cima Immink-

Cima Immink!
Op 14 november 2008 zijn enkele Nederlandse klimsters bijeen gekomen om activiteiten te organiseren met als doel: Meer vrouwen zelfstandig de bergen in. Dus het liefst ‘on the sharp end of the rope’ – oftewel gewoon voorop aan touw. Wij doen hierbij een oproep aan alle zelfstandig klimmende vrouwen (in spe) in Nederland om zich bij ons aan te sluiten en om mee te helpen de doelstelling te bereiken.

Jeanne Immink
Jeanne Immink was in haar tijd (tweede helft 19e eeuw) de Nederlandse heldin van de Dolomieten. Ze was sterk, fanatiek, zeker niet bang en beklom zoveel mooie en baanbrekende lijnen dat er zelfs een bergtop naar haar is vernoemd: de Cima Immink.

Ook in de 20e en 21e eeuw leveren Nederlandse vrouwen mooie prestaties op klimgebied. En vooral in het voorklimmen en boulderen zijn er aanstormende talenten die goed meedoen op internationale wedstrijden.

Weinig vrouwen on the rocks
Maar wat valt op: in de klimhal zijn vrouwen goed vertegenwoordigd en ook bijvoorbeeld in disciplines als (sneeuwschoen)wandelen kom je heel wat vrouwen tegen. Bij het rotsklimmen en alpiene klimmen is het beeld heel anders. Er doen relatief veel vrouwen mee met alpiene beginnerscursussen, maar bij lichtgevorderden- en gevorderdencursussen wordt het steeds meer een ‘men only’ aangelegenheid. Er klimmen relatief (t.o.v. het aantal vrouwelijk leden van de NKBV) weinig Nederlandse vrouwen zelfstandig in de Alpen en zeker weinig Nederlandse vrouwen gaan op expeditie.

Wat is de reden?
Wat precies de reden van het relatief lage aantal is, weten we niet. Gelet op onze eigen ervaringen zoeken we een deel van de verklaring in het competitieve karakter dat soms de kop opsteekt bij cursussen (wie het hardst omhoog kan lopen en vooral géén aandacht schenken aan de bloemen en de beestjes).

Wat ook kan meespelen is het gebrek aan vrouwelijke voorbeelden: helaas zijn er maar weinig vrouwelijke instructeurs in de Alpen. Het kan voor aankomende, jonge klimsters drempelverlagend zijn om met een vrouwelijke cursusleidster te maken te hebben. En dan nog het thema ‘omgaan met angst’. Het is voor vrouwen – zo is onze stelling – veel gebruikelijker om te praten over angst en onzekerheden die samengaan met een lastige beklimming dan voor mannen. Dat leidt er soms toe dat mannen het gevoel lijken te hebben dat ze de boel moeten overnemen: “Ze staat te twijfelen, dús ze wil niet meer of weet de route niet, dús ga ik maar voorop.”

Impuls
Tegelijkertijd geven heel veel mannen en vrouwen aan dat het juist enorm leuk is om te klimmen met mannen en met vrouwen.
Daarom willen wij met een aantal gerichte acties een impuls geven aan het vrouwenklimmen. Daaronder verstaan we het klimmen door vrouwen en niet per se het klimmen met uitsluitend vrouwen. Het uitgangspunt is dat vrouwen minstens net zo geschikt zijn om te klimmen (van boulderen in Bleau tot in de Himalaya) als mannen, maar dat er wel hier en daar misschien een barrière moet worden weggenomen.

Klimnetwerk voor vrouwen
Wat gaan we doen en wat zijn onze aandachtsgebieden?

Als eerste nodigden we afgelopen januari Nederlandse klimvrouwen die zelfstandig (willen) klimmen uit voor een netwerk-event in Monk, de boulderhal in Eindhoven. We kijken inmiddels terug op een geslaagde dag, met diverse lezingen rondom vrouwenklimmen en een geanimeerde stemming tijdens het boulderen.

Uit de dag is onder andere deze website ontstaan en ook bleek het organiseren van een vrouwenklimweekend in het late voorjaar van 2009 een gewild initiatief (zie op deze website voor meer informatie). Mogelijk krijgt dit klimweekend wel een vervolg met een alpiene cursus voor en door vrouwen, wie weet!

Verder zijn we in gesprek met de opleidingscommissie en de jeugdcommissie van de NKBV: hoe kunnen we meer vrouwelijke cursistes en instructeurs krijgen en behouden?

Ook bleek het een thema te zijn dat veel klimmende vrouwen stoppen met het alpiene werk als ze (kleine) kinderen hebben. Niet omdat ze niet meer willen of durven, maar omdat het lastig is oppas te organiseren. Zij willen graag “herintreden”.

Naast dit alles denken enkele fanatiekelingen van ons erover na om een mooi ver oord te bezoeken als vrouwenteam (de Rockies, de Andes, Madagaskar, noem maar op) om lekker wat routes af te gaan vinken. Iets voor jou?

En jij?
Misschien heb je zelf wel goede ideeën die passen in dit rijtje. Wij staan open voor jouw opmerkingen en versterking: Cimma.Immink@yahoo.com