"Ik heb even een sterke man nodig!" Op 31 oktober vond in Klimmuur Centraal in Amsterdam het eerste Cima Immink klimcafé plaats. Een van de deelneemsters is net uit een fikse overhang gevallen en wil graag weer terug in de wand. Ze houdt zich aan het teruglopende touw vast en haar zekeraar loopt achteruit. Helaas is dat nog niet voldoende om de klimster genoeg 'swing' terug in de wand te geven, dus er wordt hulp gevraagd aan de dichtstbijzijnde tafel. Waar toevallig een groepje mannen zit.
Tussen twee en vier druppelen de klimsters binnen. Koppels worden gevormd en al snel is iedereen lekker bezig. In Klimmuur Centraal is genoeg te doen: korte plaatroutes, lange overhangen, leuke hoekversnijdingen, pittige dakjes, zowel makkelijk als moeilijk. Tussendoor wordt gebabbeld, koffie of thee gedronken en, hopelijk, genetwerkt. Want dat is de bedoeling van het klimcafé: contacten opdoen, plannen maken, kennis en kunde delen. Deze keer is het vooral aftasten, leren kennen en ontdekken; wie is iedereen, waar liggen de kliminteresses en in welke hoek van Nederland zitten we. Tijdens het eten, dat goed verzorgd is door de klimhal, passen we met zijn allen aan een lange tafel en ook daar onstaan gemakkelijk gesprekken. De initiatiefgroep maakt van de gelegenheid gebruik om alvast de volgende activiteit in de grondverf te zetten, de tweede Cima Immink Tribute Day in Monk (zie agenda).
Verder was het voor ons natuurlijk ook een beetje aftasten en ontdekken: wat werkt, wat werkt niet? Mocht je tips hebben, of gewoon iets kwijt willen naar aanleiding van deze middag, dan horen we dat graag van je. Je kunt reageren in de reakties (zie hieronder), of ons een mailtje sturen: cima.immink@yahoo.com
zondag 22 november 2009
woensdag 11 november 2009
Canadese vrouwen op Moonlight Buttress
Moonlight Buttress is een lange zandsteenroute in Zion, Utah, waardering 5.12 (7b). De route is elf lengtes lang en als artif-route is hij geliefd, omdat er weinig moeilijke artificiele technieken aan te pas hoeven te komen. Hij kan echter ook vrij geklommen worden en dat is wat twee Canadese vrouwen onlangs deden, als tweede vrouwentouwgroep ooit. Jasmin Caton en Jen Olson lieten zich inspireren door Kate Rutherford en Madeleine Sorkin, die de route in 2007 vrij klommen. In 1992 werd de route voor het eerst vrij geklommen en in datzelfde jaar volgde ook de eerste vrouwelijke vrije beklimming, door Beth Malloy die de route klom samen met Seth Shaw.
Jasmin Caton had de route al eerder vrij geklommen, samen met haar man. Ze was toen helemaal niet tevreden met hoe ze had geklommen, haar man had bijna alle moeilijke lengtes voor zijn rekening moeten nemen. "Ik voelde me de hele dag geintimideerd door de route en hem niet waardig. Maar, zoals vaker met projecten, er lag nu een zaadje en ik hoopte dat ik op een dag terug kon komen en dat ik de route wel zou kunnen klimmen." De kans kwam tijdens een klimtrip naar Utah, waar ze in Jen Olson een toegewijde, gemotiveerde en sterke vrouwelijke klimpartner vond.
Ze hebben de route eerst een paar dagen bestudeerd en uitgewerkt en op de laatste dag voordat Olson weer naar Canada terug moest, hebben ze de route geklommen. Caton vertelt op haar blog dat ze er mentaal voordeel van had dat ze de route, en dus ook de moeilijke lengtes, al eens helemaal geklommen had en dat ze dus wist dat ze er toe in staat was.
Olson en Caton hebben afwisselend voorgeklommen.
Jasmin Caton had de route al eerder vrij geklommen, samen met haar man. Ze was toen helemaal niet tevreden met hoe ze had geklommen, haar man had bijna alle moeilijke lengtes voor zijn rekening moeten nemen. "Ik voelde me de hele dag geintimideerd door de route en hem niet waardig. Maar, zoals vaker met projecten, er lag nu een zaadje en ik hoopte dat ik op een dag terug kon komen en dat ik de route wel zou kunnen klimmen." De kans kwam tijdens een klimtrip naar Utah, waar ze in Jen Olson een toegewijde, gemotiveerde en sterke vrouwelijke klimpartner vond.
Ze hebben de route eerst een paar dagen bestudeerd en uitgewerkt en op de laatste dag voordat Olson weer naar Canada terug moest, hebben ze de route geklommen. Caton vertelt op haar blog dat ze er mentaal voordeel van had dat ze de route, en dus ook de moeilijke lengtes, al eens helemaal geklommen had en dat ze dus wist dat ze er toe in staat was.
Olson en Caton hebben afwisselend voorgeklommen.
maandag 2 november 2009
Korte berichtjes
door nanske
Afgelopen zaterdag ontmoette een klein, maar fanatiek groepje klimsters elkaar in Klimmuur Centraal, tijdens het eerste Cima Immink 'klimcafé'. Een verslagje van deze middag volgt binnenkort vast en zeker op deze plek. Voor nu heb ik twee klimnieuwtjes van het internet geplukt; over fanatieke klimsters gesproken!
Op 5 oktober klom Jenny Lavarda, een Italiaanse klimster, de route 'solo per vecchi guerreri', in de Italiaanse Dolomieten. Het is een multi-pitch met de ene zware lengte na de andere: 7c, 7b+, 8b and 8c+/9a en Jenny is de eerste vrouw die de route herhaald heeft. Planetmountain had een interview met haar.
In Frankrijk is Charlotte Durif in vorm. Ze klom in de afgelopen weken twee first-ascent 8c's. Hier is de berichtgeving van climbing.com en hier is (in het Frans) haar blog
Afgelopen zaterdag ontmoette een klein, maar fanatiek groepje klimsters elkaar in Klimmuur Centraal, tijdens het eerste Cima Immink 'klimcafé'. Een verslagje van deze middag volgt binnenkort vast en zeker op deze plek. Voor nu heb ik twee klimnieuwtjes van het internet geplukt; over fanatieke klimsters gesproken!
Op 5 oktober klom Jenny Lavarda, een Italiaanse klimster, de route 'solo per vecchi guerreri', in de Italiaanse Dolomieten. Het is een multi-pitch met de ene zware lengte na de andere: 7c, 7b+, 8b and 8c+/9a en Jenny is de eerste vrouw die de route herhaald heeft. Planetmountain had een interview met haar.
In Frankrijk is Charlotte Durif in vorm. Ze klom in de afgelopen weken twee first-ascent 8c's. Hier is de berichtgeving van climbing.com en hier is (in het Frans) haar blog
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
