-door nanske-
'"Vrouwen namen geen leiding," zegt Reynolds, "Ze klommen niet voor, ze maakten geen standplaatsen."'
Kim Reynolds kan het weten, zij is een ervaren ijsklimster uit de buurt van Ridgway, in de Amerkaanse staat Colorado. Bovengenoemde uitspraak komt uit een artikel op MSN travel uit 2006. Het werd geschreven ten tijde van een jaarlijks ijsklimfestival, het Ouray Festival, naar aanleiding van het stijgende aantal vrouwelijke ijsklimmers dat deelnam. In het artikel komt een aantal mensen aan het woord over vrouwen en ijsklimmen, waaronder Kim Reynolds. Bovengenoemde uitspraak is het antwoord op de vraag waarom zij in 2000 de organisatie Chicks with Picks oprichtte.
'Kim Reynolds (…) had er genoeg van om steeds maar weer vrouwen te zien die tevreden waren met alleen maar naklimmen in ijs. Daarom richtte ze Chicks with Picks op, dat ieder jaar vijf ijsklimcursussen voor vrouwen door vrouwen organiseert (in de Amerikaanse staten Colorado en New Hampshire).'
Toen Chicks with Picks in het jaar 2000 begon, deed Reynolds één cursus, met 18 vrouwen. Nu zijn er dus vijf cursussen, met rond de 80 deelneemsters. Dit jaar nam Chicks with Picks het initiatief voor een nieuw driedaags festival in Ouray: Betty Ice Ball, voor ijsklimmende vrouwen. Betty Ice Ball werd eind januari gehouden en het is de bedoeling dat het eveneens een jaarlijks evenement wordt.
Hieronder nog wat leuke uitspraken rondom de verschillen tussen mannen en vrouwen in het ijsklimmen, uit het MSN travel-artikel:
'Een andere klimster uit Ridgway is Sandy Heise, ze werkt samen met Reynolds en is in het ijsklimmen gerold door toedoen van een vriendje. Heise denkt dat de lange lijst met attributen-waarvan-je-moet-weten-hoe-je-ze-gebruikt, zoals ijsschroeven, vrouwen in eerste instantie weghoudt van het ijsklimmen.
"Vrouwen raken geïntimideerd wanneer er veel spullen gemoeid zijn met een activiteit", zegt ze. "Het zijn toch de kerels die je typisch ziet geilen op mooie spullen".
"Toen ik begon, waren vrouwelijke ijsklimsters zo zeldzaam als ijsklimmen in de zomer," zegt Will Gadd, voormalig wereldkampioen en al meer dan 20 jaar actief als ijsklimmer. Hij zegt dat hij denkt dat meer vrouwen zijn gaan ijsklimmen, omdat de sport gegroeid is en omdat het materiaal beter is geworden. Niet alleen klimmateriaal; vooral ook materiaal om warm te blijven. "Vrouwen zijn slim. Ze houden er niet van om zich koud en ellendig te voelen," zegt hij. "Ze zijn niet zoals mannen, die eerder zullen zeggen: ''Oempfffff, ik kan het hebben...'."
Garrett Kemper, vertegenwoordiger bij Black Diamond, zegt dat hij in de laatste paar jaar veel vrouwen de mannen heeft zien voorbij streven in niveau.
"Kundigheid wint het van brute kracht", zegt hij.'
Het gehele artikel, in het Engels, is te lezen op travel.msn.com.
De website van Chicks with Picks: Chicks with Picks.
dinsdag 24 februari 2009
zaterdag 14 februari 2009
Leeftijd? Onbelangrijk!
-door nanske-
Wie dacht dat het afgelopen is met achten klimmen wanneer je aan de andere kant van de 40 bent, moet even verder lezen! Afgelopen augustus klom de 45-jarige Robyn Erbesfield-Raboutou een 8b+ in Frankrijk.
Robyn Erbesfield is een Amerikaanse klimster, die begin jaren negentig vier keer wereldbekerwinnaar klimmen was en de derde vrouw ooit is die 5.14 (8b/c) klom. Ze bleef weliswaar op een hoog niveau klimmen, maar een 5.14 had ze sinds de jaren negentig niet meer geprobeerd.
Tijdens een vakantie anderhalf jaar geleden begon het toch weer te kriebelen, volgens dit bericht op de website van climbing.com. Ze trainde in de winter van 2008 met een stevig boulderprogramma en toen ze aan het begin van afgelopen zomer naar haar zomerhuisje in Frankrijk kwam, was ze vastbesloten om de route Bad Attitude uit te werken, een 8b+ in St. Antonin Noble Val, die indertijd geopend was door haar man Didier Raboutou. Na twee dagen uitwerken en twee dagen pogingen trekken lukte het haar om op de derde dag de route uit te klimmen.
Zelf zegt ze erover: "I’m still more passionate about onsighting, but it was great to do a route this hard that Didier had put up. It’s easy to have a project when it’s that close to home." Haar kinderen (7 en 10) klimmen ook in de hoge nummers en dat hielp haar om vol te houden: “It’s helped my level go back to where it was because we’re doing it together as a family,” zegt ze, “They’re fighting me for the end of the rope.”
Meer lezen? Erbesfield-Raboutou: 5.14a at Age 45
Wie dacht dat het afgelopen is met achten klimmen wanneer je aan de andere kant van de 40 bent, moet even verder lezen! Afgelopen augustus klom de 45-jarige Robyn Erbesfield-Raboutou een 8b+ in Frankrijk.
Robyn Erbesfield is een Amerikaanse klimster, die begin jaren negentig vier keer wereldbekerwinnaar klimmen was en de derde vrouw ooit is die 5.14 (8b/c) klom. Ze bleef weliswaar op een hoog niveau klimmen, maar een 5.14 had ze sinds de jaren negentig niet meer geprobeerd.
Tijdens een vakantie anderhalf jaar geleden begon het toch weer te kriebelen, volgens dit bericht op de website van climbing.com. Ze trainde in de winter van 2008 met een stevig boulderprogramma en toen ze aan het begin van afgelopen zomer naar haar zomerhuisje in Frankrijk kwam, was ze vastbesloten om de route Bad Attitude uit te werken, een 8b+ in St. Antonin Noble Val, die indertijd geopend was door haar man Didier Raboutou. Na twee dagen uitwerken en twee dagen pogingen trekken lukte het haar om op de derde dag de route uit te klimmen.
Zelf zegt ze erover: "I’m still more passionate about onsighting, but it was great to do a route this hard that Didier had put up. It’s easy to have a project when it’s that close to home." Haar kinderen (7 en 10) klimmen ook in de hoge nummers en dat hielp haar om vol te houden: “It’s helped my level go back to where it was because we’re doing it together as a family,” zegt ze, “They’re fighting me for the end of the rope.”
Meer lezen? Erbesfield-Raboutou: 5.14a at Age 45
woensdag 4 februari 2009
Wat wil Cima Immink?
-door Cima Immink-
Cima Immink!
Op 14 november 2008 zijn enkele Nederlandse klimsters bijeen gekomen om activiteiten te organiseren met als doel: Meer vrouwen zelfstandig de bergen in. Dus het liefst ‘on the sharp end of the rope’ – oftewel gewoon voorop aan touw. Wij doen hierbij een oproep aan alle zelfstandig klimmende vrouwen (in spe) in Nederland om zich bij ons aan te sluiten en om mee te helpen de doelstelling te bereiken.
Jeanne Immink
Jeanne Immink was in haar tijd (tweede helft 19e eeuw) de Nederlandse heldin van de Dolomieten. Ze was sterk, fanatiek, zeker niet bang en beklom zoveel mooie en baanbrekende lijnen dat er zelfs een bergtop naar haar is vernoemd: de Cima Immink.
Ook in de 20e en 21e eeuw leveren Nederlandse vrouwen mooie prestaties op klimgebied. En vooral in het voorklimmen en boulderen zijn er aanstormende talenten die goed meedoen op internationale wedstrijden.
Weinig vrouwen on the rocks
Maar wat valt op: in de klimhal zijn vrouwen goed vertegenwoordigd en ook bijvoorbeeld in disciplines als (sneeuwschoen)wandelen kom je heel wat vrouwen tegen. Bij het rotsklimmen en alpiene klimmen is het beeld heel anders. Er doen relatief veel vrouwen mee met alpiene beginnerscursussen, maar bij lichtgevorderden- en gevorderdencursussen wordt het steeds meer een ‘men only’ aangelegenheid. Er klimmen relatief (t.o.v. het aantal vrouwelijk leden van de NKBV) weinig Nederlandse vrouwen zelfstandig in de Alpen en zeker weinig Nederlandse vrouwen gaan op expeditie.
Wat is de reden?
Wat precies de reden van het relatief lage aantal is, weten we niet. Gelet op onze eigen ervaringen zoeken we een deel van de verklaring in het competitieve karakter dat soms de kop opsteekt bij cursussen (wie het hardst omhoog kan lopen en vooral géén aandacht schenken aan de bloemen en de beestjes).
Wat ook kan meespelen is het gebrek aan vrouwelijke voorbeelden: helaas zijn er maar weinig vrouwelijke instructeurs in de Alpen. Het kan voor aankomende, jonge klimsters drempelverlagend zijn om met een vrouwelijke cursusleidster te maken te hebben. En dan nog het thema ‘omgaan met angst’. Het is voor vrouwen – zo is onze stelling – veel gebruikelijker om te praten over angst en onzekerheden die samengaan met een lastige beklimming dan voor mannen. Dat leidt er soms toe dat mannen het gevoel lijken te hebben dat ze de boel moeten overnemen: “Ze staat te twijfelen, dús ze wil niet meer of weet de route niet, dús ga ik maar voorop.”
Impuls
Tegelijkertijd geven heel veel mannen en vrouwen aan dat het juist enorm leuk is om te klimmen met mannen en met vrouwen.
Daarom willen wij met een aantal gerichte acties een impuls geven aan het vrouwenklimmen. Daaronder verstaan we het klimmen door vrouwen en niet per se het klimmen met uitsluitend vrouwen. Het uitgangspunt is dat vrouwen minstens net zo geschikt zijn om te klimmen (van boulderen in Bleau tot in de Himalaya) als mannen, maar dat er wel hier en daar misschien een barrière moet worden weggenomen.
Klimnetwerk voor vrouwen
Wat gaan we doen en wat zijn onze aandachtsgebieden?
Als eerste nodigden we afgelopen januari Nederlandse klimvrouwen die zelfstandig (willen) klimmen uit voor een netwerk-event in Monk, de boulderhal in Eindhoven. We kijken inmiddels terug op een geslaagde dag, met diverse lezingen rondom vrouwenklimmen en een geanimeerde stemming tijdens het boulderen.
Uit de dag is onder andere deze website ontstaan en ook bleek het organiseren van een vrouwenklimweekend in het late voorjaar van 2009 een gewild initiatief (zie op deze website voor meer informatie). Mogelijk krijgt dit klimweekend wel een vervolg met een alpiene cursus voor en door vrouwen, wie weet!
Verder zijn we in gesprek met de opleidingscommissie en de jeugdcommissie van de NKBV: hoe kunnen we meer vrouwelijke cursistes en instructeurs krijgen en behouden?
Ook bleek het een thema te zijn dat veel klimmende vrouwen stoppen met het alpiene werk als ze (kleine) kinderen hebben. Niet omdat ze niet meer willen of durven, maar omdat het lastig is oppas te organiseren. Zij willen graag “herintreden”.
Naast dit alles denken enkele fanatiekelingen van ons erover na om een mooi ver oord te bezoeken als vrouwenteam (de Rockies, de Andes, Madagaskar, noem maar op) om lekker wat routes af te gaan vinken. Iets voor jou?
En jij?
Misschien heb je zelf wel goede ideeën die passen in dit rijtje. Wij staan open voor jouw opmerkingen en versterking: Cimma.Immink@yahoo.com
Cima Immink!
Op 14 november 2008 zijn enkele Nederlandse klimsters bijeen gekomen om activiteiten te organiseren met als doel: Meer vrouwen zelfstandig de bergen in. Dus het liefst ‘on the sharp end of the rope’ – oftewel gewoon voorop aan touw. Wij doen hierbij een oproep aan alle zelfstandig klimmende vrouwen (in spe) in Nederland om zich bij ons aan te sluiten en om mee te helpen de doelstelling te bereiken.
Jeanne Immink
Jeanne Immink was in haar tijd (tweede helft 19e eeuw) de Nederlandse heldin van de Dolomieten. Ze was sterk, fanatiek, zeker niet bang en beklom zoveel mooie en baanbrekende lijnen dat er zelfs een bergtop naar haar is vernoemd: de Cima Immink.
Ook in de 20e en 21e eeuw leveren Nederlandse vrouwen mooie prestaties op klimgebied. En vooral in het voorklimmen en boulderen zijn er aanstormende talenten die goed meedoen op internationale wedstrijden.
Weinig vrouwen on the rocks
Maar wat valt op: in de klimhal zijn vrouwen goed vertegenwoordigd en ook bijvoorbeeld in disciplines als (sneeuwschoen)wandelen kom je heel wat vrouwen tegen. Bij het rotsklimmen en alpiene klimmen is het beeld heel anders. Er doen relatief veel vrouwen mee met alpiene beginnerscursussen, maar bij lichtgevorderden- en gevorderdencursussen wordt het steeds meer een ‘men only’ aangelegenheid. Er klimmen relatief (t.o.v. het aantal vrouwelijk leden van de NKBV) weinig Nederlandse vrouwen zelfstandig in de Alpen en zeker weinig Nederlandse vrouwen gaan op expeditie.
Wat is de reden?
Wat precies de reden van het relatief lage aantal is, weten we niet. Gelet op onze eigen ervaringen zoeken we een deel van de verklaring in het competitieve karakter dat soms de kop opsteekt bij cursussen (wie het hardst omhoog kan lopen en vooral géén aandacht schenken aan de bloemen en de beestjes).
Wat ook kan meespelen is het gebrek aan vrouwelijke voorbeelden: helaas zijn er maar weinig vrouwelijke instructeurs in de Alpen. Het kan voor aankomende, jonge klimsters drempelverlagend zijn om met een vrouwelijke cursusleidster te maken te hebben. En dan nog het thema ‘omgaan met angst’. Het is voor vrouwen – zo is onze stelling – veel gebruikelijker om te praten over angst en onzekerheden die samengaan met een lastige beklimming dan voor mannen. Dat leidt er soms toe dat mannen het gevoel lijken te hebben dat ze de boel moeten overnemen: “Ze staat te twijfelen, dús ze wil niet meer of weet de route niet, dús ga ik maar voorop.”
Impuls
Tegelijkertijd geven heel veel mannen en vrouwen aan dat het juist enorm leuk is om te klimmen met mannen en met vrouwen.
Daarom willen wij met een aantal gerichte acties een impuls geven aan het vrouwenklimmen. Daaronder verstaan we het klimmen door vrouwen en niet per se het klimmen met uitsluitend vrouwen. Het uitgangspunt is dat vrouwen minstens net zo geschikt zijn om te klimmen (van boulderen in Bleau tot in de Himalaya) als mannen, maar dat er wel hier en daar misschien een barrière moet worden weggenomen.
Klimnetwerk voor vrouwen
Wat gaan we doen en wat zijn onze aandachtsgebieden?
Als eerste nodigden we afgelopen januari Nederlandse klimvrouwen die zelfstandig (willen) klimmen uit voor een netwerk-event in Monk, de boulderhal in Eindhoven. We kijken inmiddels terug op een geslaagde dag, met diverse lezingen rondom vrouwenklimmen en een geanimeerde stemming tijdens het boulderen.
Uit de dag is onder andere deze website ontstaan en ook bleek het organiseren van een vrouwenklimweekend in het late voorjaar van 2009 een gewild initiatief (zie op deze website voor meer informatie). Mogelijk krijgt dit klimweekend wel een vervolg met een alpiene cursus voor en door vrouwen, wie weet!
Verder zijn we in gesprek met de opleidingscommissie en de jeugdcommissie van de NKBV: hoe kunnen we meer vrouwelijke cursistes en instructeurs krijgen en behouden?
Ook bleek het een thema te zijn dat veel klimmende vrouwen stoppen met het alpiene werk als ze (kleine) kinderen hebben. Niet omdat ze niet meer willen of durven, maar omdat het lastig is oppas te organiseren. Zij willen graag “herintreden”.
Naast dit alles denken enkele fanatiekelingen van ons erover na om een mooi ver oord te bezoeken als vrouwenteam (de Rockies, de Andes, Madagaskar, noem maar op) om lekker wat routes af te gaan vinken. Iets voor jou?
En jij?
Misschien heb je zelf wel goede ideeën die passen in dit rijtje. Wij staan open voor jouw opmerkingen en versterking: Cimma.Immink@yahoo.com
Cima Immink On-line
Na een spectaculaire Jeanne Immink Tibute Day op 31 januari 2009 in de Eindhovense Boulderhal Monk, werd het tijd voor een eigen website. Vrouwen-klimverhalen, nieuws en artikelen zullen op deze site gepost worden.
We zullen ons best doen om de site zo up-to-date als mogelijk te houden. Met tips en andere input kunnen wij dit doen. Dus, heb je zelf een nieuwtje? Een eigen verhaal of een ander idee welke bij deze site past, neem dan contact op met Cima Immink, Cima.Immink@yahoo.com.
We zullen ons best doen om de site zo up-to-date als mogelijk te houden. Met tips en andere input kunnen wij dit doen. Dus, heb je zelf een nieuwtje? Een eigen verhaal of een ander idee welke bij deze site past, neem dan contact op met Cima Immink, Cima.Immink@yahoo.com.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Posts
